Ως ενήλικας, μπορείτε να κάνετε πολλά πράγματα για να υποστηρίξετε τη διατήρηση των υγιών οστών, αλλά και να αποφύγετε την πρόωρη απώλεια οστού. Μικρές αλλαγές στη διατροφή σας, η επαρκής άσκηση και η αποφυγή ανθυγιεινών συνηθειών δεν θα βοηθήσουν μόνο στην πρόληψη της οστεοπόρωσης, αλλά θα επηρεάσουν και τη γενική ευημερία σας. Ακολουθούν κάποιες γενικές συμβουλές για την πρόληψη της οστεοπόρωσης.
Η χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία της σκολίωσης συνιστάται για άτομα με καμπύλες συνήθως μεγαλύτερες από 45º ή 50º και/ή που βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο συνεχούς επιδείνωσης ακόμα και μετά το πέρας της ανάπτυξής τους. Καμπύλες που μεγαλώνουν πολύ μπορεί να προκαλέσουν πόνο, να περιορίσουν ορισμένες λειτουργίες του σώματος και να προκαλέσουν δυσκολία ή δυσφορία στην αναπνοή. Η χειρουργική επέμβαση είναι σχεδόν πάντα μια οικογενειακή απόφαση, μια απόφαση που ο ασθενής και η οικογένειά του θα πάρουν με βάση τη συμβουλή του εξειδικευμένου Ορθοπαιδικού.
Στόχοι Θεραπείας
Ελαχιστοποίηση της σπονδυλικής καμπυλότητας και στρέβλωσης κατά τη διάρκεια της ζωής του ασθενούς. Μεγιστοποίηση της λειτουργίας των πνευμόνων κατά τη διάρκεια της ζωής του ασθενούς. Ελαχιστοποίηση του βαθμού οποιασδήποτε τελικής σπονδυλικής παραμόρφωσης. Μεγιστοποίηση της κίνησης του θώρακα και της σπονδυλικής στήλης. Ελαχιστοποίηση των επιπλοκών, των διαδικασιών θεραπείας, των νοσηλειών και του φορτίου για την οικογένεια. Βελτίωση της συνολικής ανάπτυξης του ασθενή.
Εάν χρειάζεστε επέμβαση για σκολίωση, μπορείτε να αναμένετε τα ακόλουθα:
Στην εφηβική ιδιοπαθή σκολίωση, η κύρια χειρουργική επέμβαση που χρησιμοποιείται σήμερα είναι η επέμβαση σπονδυλοδεσίας. Σε αυτήν την επέμβαση, μεταλλικά εμφυτεύματα συνδέονται με τη σπονδυλική στήλη και στη συνέχεια συνδέονται δύο ράβδους. Αυτή η διάταξη κρατά την διόρθωση της σπονδυλικής στήλης στη θέση της μέχρι οι σπόνδυλοι να αναπτύξουν οστικό δέσιμο να συγκολληθούν στη σωστή θέση. Η τομή συνήθως γίνεται στην πλάτη του ασθενούς, αλλά μπορεί να γίνει μπροστά σε σπάνιες περιπτώσεις. Η επέμβαση θα διαρκέσει αρκετές ώρες για να ολοκληρωθεί. Οι ασθενείς συνήθως παραμένουν στο νοσοκομείο για 3 έως 6 ημέρες μετά την επέμβαση. Αν και είναι πολλές οι νέες και ελπιδοφόρες χειρουργικές διαδικασίες που εξετάζονται και δοκιμάζονται (διαδερμική, λαπαροσκοπική. με πλοήγηση αλλα όχι ρομποτικά), η κλασική σπονδυλοδεσία παραμένει η κυρία χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση της εφηβικής σκολίωσης, μέχρι σήμερα γιατί επιτρέπει να γίνονται οι καλύτεροι χειρισμοί διόρθωσης με τη μεγαλύτερη ασφάλεια. Ο εξειδικευμένος ορθοπαιδικός σπονδυλικής στήλης θα συζητήσει μαζί σας όλες τις λεπτομέρειες για τις διαθέσιμες επιλογές χειρουργικής αντιμετώπισης της σκολίωσης και θα απαντήσει σε όλες σας τις απορίες σας, προκειμένου να καταλήξετε στην κατάλληλη επιλογή θεραπείας.
H χειρουργική αντιμετώπιση της σκολίωσης θα σταματήσει μόνο την περαιτέρω αύξηση της καμπυλότητας ή θα βοηθήσει και στην ευθυγράμμιση της καμπυλότητας;
Η χειρουργική διορθωτική σπονδυλοδεσία σταματάει την αύξηση της καμπυλότητας και βελτιώνει σημαντικά την καμπυλότητα.
Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης η συνεχής νεύρο-παρακολούθηση του ασθενή, ο κατάλληλος εξοπλισμός, η προσαρμοστικότητα και η εφαρμογή των κατάλληλων τεχνικών είναι μόνο μερικά από τα συστατικά της επιτυχίας.
Στη σπονδυλική στένωση, οι ρίζες των νωτιαίων νεύρων και/ή η ιππουρίδα παγιδεύονται ή συμπιέζονται από το οστικό οίδημα και τις οστικές υπεραναπτύξεις (οστεόφυτα) που αναπτύσσονται στον νωτιαίο σωλήνα λόγω της στένωσης αυτών των νευρικών διόδων. Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις η στένωση προκαλείται από κύστεις, λιπώδεις διηθήσεις ή όγκους στον σπονδυλικό σωλήνα.
Για τη θεραπεία της σπονδυλόλυσης, συχνά βοηθά η αποφυγή της υπερλόρδωσης δηλαδή της κίνησης προς τα πίσω της σπονδυλικής στήλης, καθώς και μια περίοδος ανάπαυλας από κάποιο συγκεκριμένο άθλημα. Μετά την επούλωση του κατάγματος καταπόνησης, οι ασθενείς συνήθως μπορούν να επιστρέψουν στο αγαπημένο τους άθλημα.
Συχνά, η φθορά της σπονδυλικής στήλης μπορεί να προκαλέσει αυχενική στένωση. Η αυχενική στένωση είναι μια κατάσταση κατά την οποία παρατηρείται μείωση του εύρους του σπονδυλικού σωλήνα όπου ευρίσεται άνετα ο Νωτιαιος Μυελός, με αποτέλεσμα την συμπίεση του νωτιαίου μυελού, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη αυτού με μυελοπάθεια.